90-بررسی عوامل موثر بر ریسك وقوع ترك حرارتی در بدنه سدهای بتن غلتكی
90-بررسی عوامل موثر بر ریسك وقوع ترك حرارتی در بدنه سدهای بتن غلتكی|50071197|zt
مشخصات نویسندگان مقاله بررسی عوامل موثر بر ریسک وقوع ترک حرارتی در بدنه سدهای بتن غلتکی
محمود نیلی (شناسه پژوهشگر - Researcher ID: ۲۲۶۶)
استادیار گروه عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
سحر جلیلی - دانشجوی کارشناسی ارشد مکانیک خاک و پی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
چکیده مقاله:
در این تحقیق به بررسی سدهای بتنی غلتکی از نقطه نظر ریسک وقوع ترک حرارتی پرداخته شده است درصد جایگزین بخشی از سیمان با پوزولان طبیعی به میزان 0، 30 و 60 درصد، فاصله زمانی بین اجرای لایه ها (24و48 ساعت)، شرایط محیطی محل اجرا(همدان و چابهار) و فصل شروع بتن ریزی (تابستان و زمستان) دراین مطالعه به عنوان پارامترهای موثر در نظر گرفته شده اند. یک سد به ارتفاع 40 متر که در دو منطقه آب و هوائی (سرد و خشک و گرم و خشک) در حال ساخت است به کمک نرم افزار مبتنی بر روش المان محدود مدل سازی و تحلیل شده است. حرارت هیدراسیون و مقاومت فشاری انواع نمونه ها در آزمایشگاه اندازه گیری شده است و به همراه آمار هواشناسی و فاصله زمانی اجرای بتن ریزی (زمان ماند) به عنوان ورودی های اصلی نرم افزار در نظر گرفته شده اند. نتایج بدست آمده از تحلیل حاکی از این است که ریسک وقوع ترک به طور چشمگیری وابسته به فاصله زمانی بین اجرای لایه ها یا زمان ماندف دمای بتن ریزی و زمان شروع بتن ریزی است. ازطرفی مشخص گردید که افزایش میزان جایگزینی پوزولان طبیعی، ریکس وقوع ترک حرارتی راکاهش میدهد.
کلیدواژه‌ها:
بتن غلتکی - گرادیان حرارتی - پوزولان طبیعی - شرایط آدیاباتیک - زمان شروع پروژه - دمای بتن ریزی و زمان ماند
نحوه استناد به مقاله:
در صورتی که می خواهید در اثر پژوهشی خود به این مقاله ارجاع دهید، به سادگی می توانید از عبارت زیر در بخش منابع و مراجع استفاده نمایید:
نیلی, محمود و سحر جلیلی، ۱۳۸۵، بررسی عوامل موثر بر ریسک وقوع ترک حرارتی در بدنه سدهای بتن غلتکی، هفتمین کنگره بین المللی مهندسی عمران، تهران، دانشگاه تربیت مدرس، دانشکده عمران،
در داخل متن نیز هر جا که به عبارت و یا دستاوردی از این مقاله اشاره شود پس از ذکر مطلب، در داخل پارانتز، مشخصات زیر نوشته می شود.
برای بار اول: (نیلی, محمود و سحر جلیلی، ۱۳۸۵)
برای بار دوم به بعد: (نیلی و جلیلی، ۱۳۸۵)